Bestaan geesten echt? Als we de overlevenden van de tsunami in Japan mogen geloven alleszins wel! Op 11 maart 2011 vond er in Japan een ramp van ongekende omvang plaats. Nadat er op 132 kilometer uit de oostkust een aardbeving had plaatsgevonden ontstond er een krachtige, allesverslindende tsunami van enkele tientallen meters hoog. Het aantal slachtoffers wordt geschat op rond de 20.000, waarvan er tot op de dag van vandaag nog ongeveer 2.500 worden vermist.
De krachtige vloedgolf die ver landinwaarts trok nam zowat alles mee wat er op zijn pad kwam, en hele dorpen werden weggevaagd. Duizenden mensen werden in één klap dakloos en veel families wisten niet waar hun dierbaren waren en of die nog in leven waren. Door de ramp was er lange tijd geen elektriciteit en konden daardoor de overledenen niet worden gecremeerd, wat normaal gezien in Japan de gebruikelijke manier is. De overleden dierbaren moesten als noodoplossing eerst worden begraven en op een later tijdstip weer worden opgegraven om ze te cremeren. Al deze gebeurtenissen brachten uiteraard veel emotie, verdriet en menselijk leed met zich mee.
Na de ramp werden er veel meldingen gedaan van onverklaarbare gebeurtenissen. Zou het kunnen zijn dat door deze plotselinge ramp en de heftigheid ervan een golf van paranormale verschijnselen is ontketend? Je leest alles over de tsunami geesten in Japan in dit artikel.
ONVERKLAARBARE GEBEURTENISSEN
Eén van de hardst getroffen plaatsen was Ishinomaki. Hele woonwijken werden weggevaagd en deze plaats had veel slachtoffers te betreuren. Vrij snel na de ramp begonnen de overlevenden rare, onverklaarbare gebeurtenissen mee te maken. Zo was er een man waarvan de bejaarde moeder vermist was. Hij ging van opvangplek naar opvangplek om te kijken of zijn moeder nog in leven was, en op een bepaalde opvanglocatie zag hij zijn moeder in een rolstoel zitten. De vrouw had exact dezelfde kleding aan die zijn moeder droeg ten tijde van de ramp. Toen de man er van blijdschap heen rende en de vrouw haar gezicht richting hem draaide, kwam hij erachter dat het een totaal andere persoon betrof. Pas later bleek dat zijn moeder tot de slachtoffers behoorde.
Mensen waarvan het huis nog wel intact was na de ramp begonnen onverklaarbare dingen mee te maken. Zo waren er talloze meldingen van geestverschijningen van bekenden, bijvoorbeeld buren, die gezien werden bij mensen thuis, hun kleding drijfnat. Bij één van de overlevenden ging een aantal maanden na de ramp de deurbel. Het was een warme zomerdag en de persoon aan de deur was gekleed in een drijfnatte winteroutfit en ze vroeg om droge kleren. De bewoonster ging wat droge kleding halen en toen ze terug kwam bij de deur was de vreemde bezoeker verdwenen en nergens meer te bekennen.
Een familie waarvan het driejarige zoontje bij de ramp was omgekomen maakte na de ramp ook bizarre dingen mee. Zijn ouders waren kapot van verdriet en de moeder had het hoekje met speelgoed van de kleine nog steeds zo gelaten als het was. Ook vond zij troost door nog steeds hardop tegen haar zoontje te praten in huis en op verschillende momenten kwam het voor dat daarbij spontaan speelgoed van de kleine geluid begon te maken. Op het stuk speelgoed zat een aan/uit knop, het kon dus niet zo zijn dat deze spontaan uit zichzelf aan of uit kon gaan.
Ook werden er doorzichtige geestverschijningen gezien buiten op straat, schijnbaar dolend. Of er werden rijen van geestverschijnigen gezien buiten bij supermarkten of overheidsinstanties. Overlevenden die in het verleden al meer ervaring hadden gehad met het zien van verschijningen verklaarden er nu veel meer te zien.
VREEMDE TAXIPASSAGIERS
Vreemd en angstaanjagend tegelijk waren de ervaringen die veel taxichauffeurs in het getroffen gebied hadden na de ramp. Er zijn talloze meldingen van chauffeurs die vreemde passagiers in hun taxi kregen. Zo gebeurde het dat er iemand instapte en naar een bepaald adres wilde in het zwaarst getroffen gebied. De chauffeur zei tegen de passagier dat de bewuste wijk totaal verwoest was waarop de passagier hem vroeg ‘ben ik dood?’. Eenmaal aangekomen bij de bewuste bestemming zou de chauffeur erachter komen dat de vrouw was verdwenen, zonder dat de deuren tijdens de rit ontgrendeld waren geweest.
Soms werd gemeld dat de kleding van deze spookpassagiers niet strookte met het weer op dat moment. Iemand die instapte zou bijvoorbeeld een dikke winteroutfit dragen, al dan niet doorweekt, terwijl het op dat moment hartje zomer was waardoor de chauffeur in kwestie al een raar gevoel had bij de ontmoeting. Tijdens de rit zou ook deze vreemde passagier verdwijnen zonder enig spoor.
De ritten waren uiteraard geregistreerd door taximeters, en moesten op één of andere manier toch betaald worden. De chauffeurs in kwestie melden dat zij dit uit eigen zak betaalden, om niet in de problemen te komen bij hun werkgevers en uit respect voor de overledenen.
Door een student is er een tijd geleden onderzoek gedaan naar dit fenomeen. Tijdens haar onderzoek nam zij taxiritten en vroeg ze tijdens die ritten naar ervaringen van de chauffeurs over dit fenomeen. Veel van de chauffeurs wilden niet ingaan op hun ervaringen, maar 7 van de 100 chauffeurs gaven toe deze spookpassagiers een rit te hebben geboden, en vertelden hun verhaal.
GEVALLEN VAN BEZETENHEID
Naast de talloze geestverschijningen zijn er ook gevallen bekend van bezetenheid die in verband worden gebracht met de ramp. Taio Kaneda, een Boeddhistische monnik, heeft enkele gevallen begeleid van mensen die na de tsunami claimden bezeten te zijn door overledenen van de ramp. Eén van die gevallen betrof een vrouw die hulp zocht bij de monnik. Gedurende lange tijd werd zij begeleid en behandeld door Taio Kanedo voor haar bezetenheid en tijdens urenlange sessies zouden slachtoffers van de ramp via deze vrouw spreken om hun verhaal te doen aan de dominee en andere aanwezigen. Het leek alsof deze zielen zo geschokt waren door hun eigen lot en plotselinge overlijden dat zij een spreekbuis zochten om over hun abrupte dood en hun leven te vertellen. Het kwam voor dat de vrouw aan het begin van de avond bij Taio Kanedo kwam voor een sessie, en pas diep in de nacht weer vertrok.
Een ander geval van bezetenheid is dat van Takashi Ono (pseudoniem). Dit geval wordt beschreven in het boek ‘Ghosts of the Tsunami, Death and Life in Japan’s disaster zone’ van de auteur Richard Lloyd Parry. Ono, die niet direct in het getroffen gebied woonde, besloot om op een dag te gaan kijken in het rampgebied en was zeer aangedaan door de ravage. Gelijk bij thuiskomst die avond begon zijn bezetenheid. Hij at zijn avondeten, dronk thee en een biertje en niet lang daarna begon hij over de grond te rollen, maakte diepe grommende geluiden en ging daarna ook de tuin in en ging daar in de modder liggen rollen tot grote bezorgdheid van zijn vrouw en moeder. Toen hij wakker werd de volgende ochtend herinnerde hij zich niets van het hele voorval. Dit soort gebeurtenissen zouden de dagen daarna nog veelvuldig voorkomen en hij sprak met een diepe, grommende stem over de slachtoffers van de ramp. Zijn familie wist hem uiteindelijk over te halen om naar een geestelijke te gaan om een uitdrijving te laten doen.
ZIJN DE VERSCHIJNSELEN CULTUURGEBONDEN?
De vraag rijst waarom er na de ramp van 2011 zoveel paranormale verschijnselen werden waargenomen in het getroffen gebied. Heeft het iets te maken met de cultuur in Japan waar het gaat om overlijden en overledenen? In Japan gelooft men doorgaans dat de scheidingslijn tussen de levenden en de doden zeer dun is. Of heeft het te maken met de omvang en impact van de ramp waardoor een collectief trauma is opgetreden dat er zoveel mensen zijn die ervaringen hebben gehad met het paranormale en is het hierdoor meer een manier van verwerking? Zijn de verschijningen meer residueel, overblijfselen van het verleden zoals een foto of film, of zijn de fenomenen intelligenter van aard, zoals bij de bezetenheid het geval lijkt te zijn? Meer over verschillende typen geesten en verschijningen lees je hier op deze site. Wil je meer weten over de belangrijkste kenmerken van bezetenheid, kijk dan hier.