Het was september 2013, en ik had kort daarvoor vernomen dat Eben Alexander een lezing zou geven in de buurt van Utrecht. Via andere kanalen had ik al meer gehoord over het overweldigende verhaal van deze inmiddels ex-neurochirurg. Ik wilde zijn boek sowieso aanschaffen en het leek mij een goed plan om de aanschaf te combineren met een lezing van Eben. Ik reed dus richting Fort Voordorp in Groenekan en was zeer benieuwd naar de man en zijn verhaal. In dit artikel lees je meer over Eben Alexander, de neurochirurg en zijn bijna-doodervaring. Meer informatie over de kenmerken van bijna-doodervaringen vind je hier.
VAN ADOPTIEBABY TOT NEUROCHIRURG
Eben Alexander III, geboren op 11 december 1953, was ter adoptie afgestaan door zijn biologische ouders. Het jonge stelletje studeerde nog en zij achtten zichzelf in dat stadium van hun leven nog niet bekwaam om voor de baby te zorgen. Eben werd geadopteerd door Eben Alexander jr. en zijn vrouw Elizabeth. Hij groeide op met de drie andere kinderen van het stel en studeerde in 1980 af als neurochirurg. In 2000 vond Eben na meerdere vergeefse pogingen zijn biologische ouders, maar zijn biologische moeder wilde aanvankelijk geen contact. Zij veranderde uiteindelijk van mening en in 2007 vond de ontmoeting alsnog plaats. Eben kwam erachter dat zijn biologische ouders na hun studie alsnog met elkaar waren getrouwd en meerdere kinderen hadden gekregen. Belangrijk voor het verhaal: de reden dat zijn moeder hem aanvankelijk (nog) niet wilde ontmoeten lag in het feit dat één van hun andere kinderen, een dochter, recentelijk was overleden en zij hierom nog aan het rouwen waren.
ACUTE MENINGITIS
Op 10 november 2008 werd Eben Alexander plotseling ernstig ziek. Hij werd met spoed opgenomen in het ziekenhuis en de diagnose zag er niet goed uit. Eben had een zeldzame vorm van E.coli meningitis, wat volgens onderzoek maar 1 op de 10.000.000 keer voorkomt. Binnen vier uur lag hij in coma, en zijn artsen gaven hem maar een kans van 10% op overleven. De behandeling met drie verschillende antibiotica sloeg niet aan en daardoor verslechterden zijn overlevingskansen met de dag. De onderzoeken en scans stemden evenmin positief en het kwam er eigenlijk op neer dat Eben al ernstige hersenschade had opgelopen door de grote hoeveelheid pus in zijn hoofd en rug. Omringd door zijn familie, bereidde iedereen zich voor op het schijnbaar onvermijdelijke. Maar tot ieders grote verbazing kwam Eben op de 7e dag bij bewustzijn en ontwaakte hij uit zijn coma.
BIJNA-DOODERVARING
Toen Eben uit zijn coma ontwaakte, had hij aanvankelijk geen enkele herinnering meer aan zijn leven voor het ziektebed en wist hij niet meer wie hij was, herkende hij zijn familieleden niet meer, en kon hij zichzelf niet uitdrukken qua spraak wat erg frustrerend was voor een wetenschappelijk ingestelde man als Eben. En hoewel die herinneringen langzaam terugkwamen in de weken en maanden erna, had Eben wél een andere zeer levendige herinnering aan zijn tijd in coma. Die herinnering zou uiteindelijk het leven van Eben totaal op zijn kop zetten en blijvend veranderen, tot op de dag van vandaag. Volgens Eben had hij een intense spirituele ervaring die voorbij alle logica, tijd en ruimte ging: Eben had een bijna-doodervaring (BDE) gehad.
EEN DONKER BEGIN
Hoewel veel mensen die een bijna-doodervaring (BDE) hebben gehad het begin van hun ervaring vaak beschrijven als uittreding uit het lichaam en door een tunnel worden aangetrokken naar een prachtig fel licht, was de ervaring van Eben Alexander hierop aanvankelijk afwijkend. Volgens hem kwam hij eerst terecht in een soort donkere aardse, ondergrondse omgeving. Voor zijn gevoel leek het verblijf in deze omgeving eeuwig te duren, maar uiteindelijk werd hij aangetrokken door een fel wit licht dat hem door een spiraalvormige tunnel voerde naar een onvoorstelbaar mooi rijk.
Eben beschrijft dit rijk, deze andere fantastische wereld als een soort paradijselijke omgeving met prachtige landschappen, kleuren en muziek. Ook was hij niet alleen, hij kon talloze orb-achtige bollen zien die hij interpreteert als andere zielen. Hij beschrijft dat hij rond werd geleid op een soort gigantisch vlinderachtig wezen maar hij zat niet alleen, naast hem zat een prachtige jongedame met wie hij naar eigen zeggen op telepatische manier kon communiceren en op die telepatische manier kreeg hij informatie binnen over dit paradijselijke rijk. Onder hen beschrijft hij prachtige groene landschappen met planten en bloemen in kleuren die hij niet kan omschrijven in aardse termen en de muziek klonk als een perfecte symfonie, met klanken van instrumenten die hij niet kon thuisbrengen.
Tijdens zijn bijna-doodervaring heeft Eben naar eigen zeggen een overweldigend gevoel van onvoorwaardelijke liefde en allesomvattende kennis ervargen die hij maar moeilijk kan uitleggen in aardse bewoordingen. Vooral het onvoorwaardelijke gevoel van liefde heeft grote impact gemaakt en hem doen inzien dat het leven enkel daar om draait.
EEN BEKEND GEZICHT
Niemand had verwacht dat Eben na 7 dagen coma en met zijn diagnose ooit nog zou ontwaken. Toch gebeurde het onvoorstelbare en zijn artsen en familie waren verbijsterd. Aanvankelijk herinnerde hij zich niets van zijn leven van voor zijn coma. Niet wie hij was, hij herkende zijn familie niet meer en had geen herinneringen meer. Wel herinnerde hij zich de fantastische ervaring die hij tijdens zijn coma had gehad en deze ervaring bleef glashelder in de weken na zijn ontwaken. Eben moest revalideren, letterlijk alles opnieuw leren en al gauw kwamen ook herinneringen terug. Zijn zoon, arts in opleiding, tegen wij Eben had verteld over zijn BDE, adviseerde hem zo snel mogelijk alles op te schrijven wat hij zich herinnerde over zijn bijna-doodervaring. Zo geschiedde en Eben’s omgeving was verbijsterd over hoe gedetailleerd en levendig zijn herinneringen waren aan zijn ervaring in, wat Eben naar eigen zeggen zeker weet, het hiernamaals.
Maar wie was toch die knappe jongedame die hem had vergezeld in zijn avontuur aan de andere kant? (Indien je het boek nog wilt lezen en geen spoilers wilt, adviseer ik je nu niet verder te lezen!) Enige tijd na zijn revalidatie kreeg hij van zijn biologische familie een foto gestuurd van zijn overleden zus Betsy (die hij nooit had kunnen ontmoeten) en ook nog nooit op foto had gezien. Betsy was helaas te jong overleden en zij was de enige biologische zus die hij daardoor nooit heeft kunnen ontmoeten. Eben was daarom ook totaal verbijsterd toen hij de foto van Betsy voor het eerst zag, want de dame op deze foto was exact de persoon die hem had begeleid tijdens zijn vlucht in het paradijselijke rijk tijdens zijn bijna-doodervaring!
LEVENSVERANDEREND
Net als meestal het geval is bij mensen die een bijna-doodervaring hebben doorgemaakt, was de gebeurtenis ook voor Eben levensveranderend. Hoewel hij voor zijn coma een man was van pure ratio en materialisme, heeft hij na zijn ervaring een totale omslag gemaakt in zijn leven. Hij is het onderwerp van bijna-doodervaring gaan bestuderen en heeft een boek geschreven over zijn eigen persoonlijke BDE. Ook heeft hij over de hele wereld lezingen gegeven over zijn ervaringen en is hij met veel lotgenoten in contact gekomen. Dat bijna-doodervaringen niet altijd alleen maar positieve effecten hebben bewijst ook het geval van Eben. Hoewel hij gelukkig getrouwd was voor zijn BDE, is hij toch gescheiden van zijn vrouw puur door het feit dat hij dermate veranderd was van persoonlijkheid dat een echtscheiding onvermijdelijk was. Dit is een veel voorkomend fenomeen bij BDE’ers.
Het verhaal van Eben en zijn boek hebben ook op mij veel indruk gemaakt. Hieronder vind je een interessante opname van een lezing van Eben bij The Theosophical Society en een link naar zijn boeken, die meer dan de moeite waard zijn om te lezen!
Pingback: KENMERKEN VAN EEN BIJNA DOOD ERVARING (BDE) -